ரூம் போட்டு யோசிக்கத் தேவையில்லை.

சில Indian Associations,  அமெரிக்காவுக்கு  புதிதாக  வரும் இந்தியர்களுக்கு ஆரம்ப கட்டத்தில் தேவைப்படும் உதவிகள் செய்ய ஏற்பாடுகள் செய்துள்ளன.  ஆரம்ப நிலை உதவி செய்யும் சில நண்பர்கள், சில சமயம் என்னையும் உடன் அழைத்து போனது உண்டு.   இங்கு வரும் அனைவரும், எல்லோரும் எல்லாம் தெரிந்து கொண்டு வருவதில்லை.  அதில்  தவறும் இல்லை.

சித்ராவாகிய நான், இப்பொழுது சொல்லப் போவதெல்லாம்  உண்மை. உண்மையை தவிர வேறு ஒன்றும் இல்லை. இதற்காக ரூம் போட்டு யோசிக்கவில்லை:

நோ ரூம் சர்வீஸ்: # 1

புதிய அறிமுகம்:    சித்ரா, நீங்க தயிர் எங்கே  வாங்கி வந்தீங்க?

சித்ரா:                  பக்கத்தில் உள்ள grocery store ல தான்.
அவள்:                   இந்தியன் கடையா? அமெரிக்கன் கடையா?
சித்ரா:                 American store தான்.  

அவள்:                  நான் அங்கே தயிர் தேடினேன். கிடைக்கவில்லை. 

சித்ரா:                  அந்த கடையிலேயே யாரிடமாவது கேட்டு இருந்தால் சொல்லி இருப்பார்களே? 

அவள்:                  கேட்கலாம்னு  நினைச்சேன், சித்ரா. கடையில் சுத்தி பாத்தா ஒரே foreigners  ஆக             இருந்தாங்க.    இந்தியன்ஸ்  ஒருத்தரையும் காணோம். அதான் பேசாம வந்திட்டேன்.
சித்ரா:                              ??????????

நோ ரூம் சர்வீஸ்:  # 2:

சனி, ஞாயிற்று கிழமைகளில்,  பெரும் பாலான  அமெரிக்கன் Grocery stores,  பல உணவு பதார்த்தங்களை taste செய்து, பிடித்து இருந்தால் நாம் வாங்கும் விதமாக, நிறைய samples எடுத்து தருவார்கள்.  புதியவர்  ஒருவரையும் அழைத்து கொண்டு ஒரு கடைக்கு போய் இருந்தோம். samples பற்றி விளக்கி நாங்கள் சொல்வதற்குள்,  "இதெல்லாம் நான் சென்னையிலேயே பார்த்திருக்கேன்.  அங்கேயும் இப்படிதான் samples தருவாங்க.  இதில் நிறைய ஐட்டம்ஸ், இப்போ சென்னையிலேயே கிடைக்குது," என்று சொல்லி கொண்டே,  samples வைக்கப் பட்டிருந்த மேஜை அருகே சென்று, ஒரு சின்ன கப் எடுத்து "மடக்" என்று குடித்து விட்டார்.  அருகில் நின்ற நாங்கள், சிரிப்பை அடக்கி கொண்டிருந்த வேளையில் - அந்த மேஜை அருகே நின்று samples எடுத்து வைத்து கொண்டிருந்த கடை ஆள் ஒருவர், மெதுவாக:
"sir,  you just drank the water from the cup, in which I  washed these spoons that I used  to serve the soup-samples."
நம்ம ஆளு அசட்டு சிரிப்புடன்,  கடையை விட்டு வெளியேறி விட்டார்.

நோ ரூம் சர்வீஸ்:  # 3:

 எங்கள் நண்பர் வாடகைக்கு எடுத்து இருந்த  வீட்டில்,  அவரையும் சேர்த்து நான்கு இந்தியர்கள் தங்கி இருந்தனர். அதிலே ஒருவர், இந்தியாவில் இருந்து வந்து ஒரு வாரம் தான் ஆகி இருந்தது.

ஒரு நாள், வீட்டு கதவு தட்டப் படும் ஓசை கேட்டு, புதியவர்  கதவை திறந்து பார்த்தார். வெளியில் ஒரு  white அமெரிக்கன் நின்று கொண்டு இருந்தார். 

" Is Jefferson  home?" 

"Jefferson?  Who is Jefferson?"

"He is my  friend from school days."

"There is no Jefferson here. Only Indians. No foreigners."
"?????????"

.......  நிறைய கதை சொல்லிக்கிட்டே போகலாம். அப்போ அப்போ மாவு கிரைண்டர் சுத்தும் போது எடுத்து விடுறேன்.

அப்புராணியாய் இந்தியாவில் இருந்து வந்த சிலர்,   எல்லாம் பழகி கொண்ட பின்,   இந்தியாவில் இருந்து புதிதாக வரும்  சிலரிடம் காட்டும் பிலிம் இருக்கே................... (நிச்சயமாக, நான் அவள் இல்லை. நம்புங்க.)
அட, அட, அடடா........   அப்படியே  வடிவேலு சார், துபாய் போயிட்டு வந்து பார்த்திபன் சார்  கிட்டேயும் மற்றவர்கள் கிட்டேயும் காட்டுற  பிலிம் விட ரெண்டு ரீல் கூடுதலாக  இருக்கும்.   என்னவோ பிறந்து வளர்ந்தது முதல்  ஒவ்வொரு நாளும் இந்தியாவில்  சாப்பிட்டு விட்டு, அமெரிக்கா வந்துதான்  கை கழுவிட்டு போனது மாதிரி "படம்" காட்டுவாங்க.
"இது கூட தெரியாதா?" என்ற சலிப்பு வேறு.

ஈகோ மற்றும் attitude problem காட்டும்  "படம்":

டைட்டில் ரீல்:   "இதெல்லாம் எனக்கு  இந்தியாவிலேயே அத்துப்படி.  அங்கேயே நான் தினமும் ஜப்பான்  வாட்ச்ல டைம் பாத்து,  லண்டன் சோப்பு  போட்டு  முகம் கழுவி,  டாலர் நோட்லதான் முகம் துடைத்து,  சிங்கப்பூர் பவுடர் போட்டு, துபாய் சென்ட் மணக்கத்தான் வந்து பழக்கம்."
காமெடி ரீல்:  "நோ ரூம் சர்வீஸ் #  ஜோக் ஏதாவது  நடக்கும் ....."
இரண்டாம் பாதி ரீல்:  புதிய இந்திய வரவை கண்டு:   "இது கூட தெரியாம, இவனெல்லாம் எதுக்கு அமெரிக்கா வரணும்? What is this? ஒரே  stupid of the idiot of the nonsense of the washbasin of the India வாக  இருக்கு?"  
கிளைமாக்ஸ் ரீல்:  - நானோ வேறு நண்பரோ  அருகில் இருந்தால், கொடுக்கும் "பஞ்ச்":   "நீங்கள் வந்த புதிதில் நடந்த  காமெடி  கதை எடுத்து விடவா?"   - சில சமயம்,  கன்ட்ரோல் இல்லாமல் ஓவரா போகும் போது, நாங்கள் "flash-back" வார்னிங் இல்லாமலே,  அதை போட வேண்டியது வந்து விடும்.
கடைசி ரீல்:   பிலிம் பார்ட்டி,  "கப்-சிப்"  The End.

முதல் முறை எந்த நாட்டுக்கு வருகிறவர்களும் ஈகோவை ஒதுக்கி வைத்து விட்டு, விஷயங்களை கேட்டு தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் தானே.  நண்பர்களுக்குள்  என்ன formality பார்க்க வேண்டியது இருக்குது?  தெரிந்து கொண்ட பின், பொறுமையுடன், அடுத்து வரும் புதியவர்களுக்கு  பணிவுடன் சொல்லி கொடுத்தால் என்ன?  

Speak American: A Survival Guide to the Language and Culture of the U.S.A.