"பாடும் பட்டு புடவை".

சுவரமாதுரி ...................இது ஏதோ புது தமிழ்  சினிமா பட நாயகி, இப்போதான்  போஜ்புரியில் இருந்து வந்து இறங்கி இருக்காங்க என்று நினைத்து விடாதீர்கள். இது அடுத்த மெகா பட்ஜெட் படத்தில், ஒரு டூயட் பாடலில், கதாநாயகி உடுத்த போகும்  "பாடும் பட்டு புடவை".   

அன்னைக்கு ஹிந்து பேப்பர் படிச்சா, நியூஸ் -  "‘singing silk saree’  embedded with eight micro speakers on its border has caught the fancy of many silk traders down South. 

http://beta.thehindu.com/arts/crafts/article105594.ece 

எப்படிங்க, இப்படி எல்லாம் ரூம் போட்டு (இதுக்கு ரூம் இல்ல, ஒரு மாடி வீடே கட்டி) யோசிச்சி புதுசு புதுசா புடவையில் புதுமை புகுத்துறாங்க?   ஆந்தராவில் உள்ள அனந்தபூர் மாவட்டத்தில் உள்ள தர்மாவரம் டவுன்ல, மிளகாயை கடிச்சிக்கிட்டே யோசிச்சா இப்படியெல்லாம் ஐடியா வருதுன்னு, இதை டிசைன் பண்ண பி.மோகன் சொல்லி இருக்கார். 

புடவைக்குள்ள எட்டு மைக்ரோ ஸ்பீக்கர்ஸ்.  அப்புறம், முந்தானையில் ஒரு சின்ன டிஜிட்டல் ம்யுசிக் பிளேயர். இது இருநூறு பாடல்கள் வரை non-stop ஆ நான்கு மணி நேரத்துக்கு பாடுமாம். திருவாளர் மோகன் அவர்கள்,  2-GB memory chip இந்த சேலைக்குள் வைத்து இருக்கிறார்.  இந்த ஐடியா சரியா வர ரெண்டு மாதமா மண்டையை சொரிஞ்சிக்கிட்டேன் என்று மண்டை சொரிஞ்ச விஷயத்தை அவரே ஹிந்து பேப்பர்ல சொல்லி இருக்கார்.  படிச்சு பாருங்க.

இந்த புடவை டிசைன் ரைட்ஸ் வாங்கி வச்சிருக்கிற திரு. ஷிவா என்ன சொல்றார்னா, "இந்த புடவைக்கு நிறைய ஆர்டர், தமிழ்நாடு, கேரளா, ஆந்திரா பட்டு கடல் (கடை)களில் இருந்து வருதாம். ஆர்டர் எடுத்து மாளலை" என்று புலம்புற மாதிரி பெருமை அடிச்சிக்கிறார். 

இந்த புடவையை டிசைன் பண்ணவங்க, ஸ்ரீ கணபதி சச்சிதானந்த சுவாமிகள் அவர்களின் தீவிர பக்தர் என்பதால் அவருடைய musical compositions இந்த புடவையில் கேக்குற மாதிரி சேர்த்து விட்டிருக்காங்க. இந்த புடவை  கட்டிகிட்டா  மகாலச்சுமி மாதிரி இருக்குமாம். 

மகாமேரிகளும், மகாபாத்திமாக்களும் கவனிக்க  -  உங்களுக்கு ஸ்பெஷல் ஆர்டர்ல வேற பாடல்கள் வருது.

திருவாளர் மோகன், எதையாவது செஞ்சு கண்டுபிடிச்சி, இந்த பெண்களை எப்படியாவது ஒழுங்கா சாரி கட்ட வச்சுரணும்னு முயற்சி எடுத்துகிட்டே இருக்கிறார். போன வாட்டி,  சின்ன LED bulbs பொருத்துன ‘lighting sarees’
கொண்டு வந்தார். பளிச் பளிச் ஐடியா. இது கிண்டல் அல்ல. நிஜம்.
கல்யாண சீசன் டைம்ல,  பொழுது சாயுற நேரத்துல, பளிச் பளிச்னு இருட்டுல தெரிஞ்சா போக வேண்டிய கல்யாண மண்டபம் வந்துடுச்சுன்னு கார்,  பைக்  அப்படியே ஏத்திடாதீங்க. அப்புறம்,  மணப்பெண் போய் சேர்ந்துட்டானு சொல்லி கல்யாணத்தை கருமாதியா மாத்திடுவாங்க.

இவர் இதற்கு முன் நெய்து தந்த சந்தனகட்டை சேலைகளுக்கு ரொம்ப மவுசு இருக்காம். அந்த சந்தன மணம், சேலையில் permanent ஆ இருக்குமாம்.  அதான், எங்க தெருவுல இருந்த மீனாட்சி பாட்டி, அவங்க மருமகளை, "கட்டையில போறவளே" னு அடிக்கடி சொன்னாங்க போல. நான் கூட மருமகளை இப்படியெல்லாம் திட்டுறாங்களே என்று அவங்களை தப்பா நினைச்சிட்டேன்.

சரி, மறுபடி "பாடும் புடவை" கச்சேரிக்கு  வருவோம்.
"ஒரு புடவை நெய்து முடிக்க, பத்து பேர் சேர்ந்து ராப் பகலா உழைச்சா, ஒரு மாதம் ஆகுதாம்."
வர ஆர்டர்களை சமாளிக்க எத்தனை பத்து பேருக்கு வேலை கொடுக்கணும்? யாரங்கே, நம்ம ஆளுங்க இன்ஜினியரிங் படிச்சிட்டு வேலைக்கு வெயிட் பண்றவங்களை, உடனே தர்மாவரம் அனுப்புங்க. அடுத்த IT industry அங்கே தான் கொடி (சேலை) கட்டி பறக்க போகுது.

ஆமாம், மோகன் சார், பெண்களுக்கு மட்டும் இப்படி டிஜிட்டல் கலக்கல் ஆடைகள் னு சொன்னா, உங்கள் ஆண் வர்க்கம் பீலிங்க்ஸ் காட்டுறாங்க. அப்படியே பட்டு வேஷ்டிகளில்,  சட்டைகளில் இப்படி சேர்த்து விட்டுட்டீங்கனா, அவங்க பாட்டுக்கு,  பாட்டு கேட்டுகிட்டு இருப்பாங்க பாருங்க - பொண்டாட்டி பாட்டு காதில் விழாது.  அப்புறம், அந்த பல்புகள் சேர்க்க மறக்காதீங்க. தண்ணி அடிச்சிட்டு ஆட்டம் போடும்போது, அந்த அந்த பாட்டுக்கு ஏத்த மாதிரி பளிச் பளிச்.

இங்கே இன்னொரு அன்பர், பட்டாடைகள் கட்டுரவங்களுக்கு மட்டும்தான் இந்த ஜிகினா ஜிகினா டிஜிட்டல்  வேலையா என்று வன்மையா கண்டித்து consumer court எல்லாம் போறேன் என்கிறார். விரைவில், உங்கள் ஜீன்ஸ் டி-ஷர்ட்களில்  ......... பளிச் பளிச் னு லைட் அடிக்க , "சுர்ருங்குது , உர்ருங்குது" னு பாட்டு கேக்கலாம். ரோடுல பொண்ணுங்க இப்படி நடக்க ஆரம்பிச்சா நமீதா, ரகசியா, முமைத் கானுக்கு என்ன  வேலைகள் என்று, பஸ் ஸ்டாப் பஸ் ஸ்டாப் ஆ போய் காத்து கிடக்கும் ஒரு ரோடு சைடு ரோமியோ, ஜொள்ளுகிறார்.

   ஆந்த்ராவுக்கே எல்லா பெருமையும் லாபமுமா என்று தமிழ்நாடு நினைக்குது.  எப்பொழுது   திருப்பூர் பனியன்கள் அண்ட் ஜட்டிகள் போடும்  கம்பனிகள், டிஜிட்டல் யுகத்துக்கு வர போகிறார்கள்?
"நாக்க மூக்க, நாக்க மூக்க ...."   பளிச், பளிச்......

 International Science Innovation conference 2010 இல்,  இந்திய விஞ்ஞானியின் பேச்சில் இருந்து:  "டெக்னாலஜி............ டெக்னாலஜி........எங்க ஊரு, M.R.ராதா சார்  சுட்டி காட்டியது போல -  "நீங்க நீராவியில் ரயில் விடுறதுக்கு முன்னாலேயே , நாங்க அதுல இட்லி அவிச்சோம்ல "....... நாங்க, யாரு? டெக்னாலஜிக்கே  டெக்னாலஜி கத்து கொடுக்கிறவங்க. நீங்க iphone, iMAC, ipod னு சின்ன சின்ன பொருளா உருவாக்கிட்டு இருங்க. நாங்க,  iSari, iJatti, iPalich னு ........... எப்பூடி?"

ஆமாம், இந்த மாதிரி புடைவைகளைத்தான் கட்டுவேன் என்று பிடிவாதம் பிடிக்கும் அந்த தாய்குலங்கள் யார்? துட்டை கையில் வைச்சுக்கிட்டு என்ன செய்ய என்று தெரியலையே என்று திருதிருன்னு முழிக்கிற, கஷ்டப்பட்ட பெண்களோ?   இல்லை, " FM ல, CD ல,  போன்ல பாட்டு கேட்டு  கொண்டு இருக்கேனே. நான் கட்டி இருக்கிற புடைவையிலேயே பாட்டு கேக்க முடியவே முடியாதா?" என்று வாழ்க்கையில் அடுத்த வேளைக்கு எதில் பாட்டு கேக்க போகிறோம்னு தெரியாத  பாவப்பட்ட அபலை  பெண்களோ? 

இங்கே எத்தனை உயிர்களுக்கு சோத்து பாட்டுக்கே வழியை காணோம். காசை கொண்டு எந்த பாட்டுல  போடுறாங்க பாருங்க.