சமையல் "அட்டூழியம்"

எனது முந்தைய பதிவுகளில் ஒன்று  - சமையல் கலை -
http://konjamvettipechu.blogspot.com/2009/10/samayal-kalai.html


அதில் குறிப்பிட்டிருந்த  பிரியாணி ரெசிபி கதை  வேண்டும் என்று, அதை படித்த சிலர் கேட்டு,  ரொம்ப ஆர்வமா தொல்லை  பண்ணிட்டாங்க.  கவனிக்க: பிரியாணி  ரெசிபி அல்ல - ரெசிபி கதை வேண்டும் என்று.

சரி, அந்த ரெசிபி சொந்தக்காரர்,  "சமையல் அட்டூழியங்கள்"  நாயகன் ஆன, மாண்புமிகு தினேஷ் அவர்களிடம் அனுமதி கேட்டேன்.

அவரின் அனுமதி பதில்: (நிஜமா, இப்படித்தான் அவர்  இ-மெயிலில்  சம்மதம் அனுப்பி இருந்தார்.)

"ஆட்டு தலையில தண்ணிய தெளிச்சாச்சு. அது தலைய ஆட்டாமய இருக்கும். பிரியாணிக்கு ஆடு ரெடி........!" 

 வெட் கிரைண்டர் அப்படியே சுத்துனா - எத்தனை  நாள்தான் கொசுவத்தி  சுருளையே சுத்திக்கிட்டு இருக்கிறது.
மேலும், இது சமையல் சம்பந்த பட்ட பதிவு வேற ------------------------

நாங்கள்  Texas இல் இருந்த நேரம், ஒரு நாள் தினேஷுக்கு,  நண்பர்களுக்கு தன் கையால சமைச்சு போடணும்னு,  எங்க கிரகம் - நேரம் -  சரியில்லாத நேரத்துல தோணிடுச்சு.   மற்ற  நண்பர்கள்  எட்டு  பேருக்கும்,  மாலை ஆறு மணிக்கு போன் பண்ணி, "இன்னைக்கு நான் சிக்கன் பிரியாணி பண்றேன். சித்ரா வீட்டுக்கு கொண்டு வந்துடுறேன்.  எல்லோரும் அங்கே ஒரு ஒம்பது மணிக்கு, டின்னருக்கு  வந்துருங்க" என்று சொல்லியாச்சு.

எனக்கும்  போன் பண்ணி,  "சித்ரா,   இன்னைக்கு  நீங்க சமைக்க வேண்டாம். நான் சிக்கன் பிரியாணி செஞ்சு கொண்டு வரேன்" என்ற பில்ட்-அப் வேற.
ஒவ்வொருத்தராக எட்டரை மணியில் இருந்து வர ஆரம்பித்தார்கள்.  ஆனால் வர வேண்டியவங்க  வர ஒம்பது அரை ஆயிட்டு.
பிரியாணி செய்து கொண்டு வர இவ்வளவு நேரமானு கேக்கணும்னு தோணுச்சு. கேள்வி கேட்டா மட்டும் போதுமா? பதில்னு ஒண்ணு இருக்கணும்ல.

தினேஷ் உடன், நண்பர் ஸ்ரீநாத். அவர் கையில் ஒரு  பெரிய குக்கர்.  விட்டா, சிக்கன் என்ன, ஒரு முழு ஆட்டையே  உள்ளே வச்சு பிரியாணி பண்ணிடலாம். அப்படி ஒரு சைஸ்.

எல்லோரும் ஆசையாய் பார்க்க,  ஸ்ரீநாத் ஏதோ Burj Khalifa வுக்கு திறப்பு விழா துபாயில நடத்துற மாதிரி பதவிசா குக்கர் மூடியை திறந்து வைத்தார். தினேஷ், என்னை சிறப்பு விருந்தினர் மாதிரி, "சித்ரா, முதலில் நீங்க. அப்புறம் நாங்க" என்று சொல்லி தட்டை என் கையில் கொடுத்தார். ( என்னை அன்று முதல் பலி கொடுத்ததுக்கு, தினேஷ் --- இன்று இந்த பதிவில் -  உங்க இமேஜ், டோட்டல் டேமேஜ் பழி(லி)  வாங்கல்.)

பக்கத்தில போனா, பிரியாணி வாசனை மிஸ்ஸிங்.  கரண்டியை உள்ளே விட்டா, சிக்கன் பீஸ் மிஸ்ஸிங்.
இங்கே  பசி,  விஷயம் தெரியாம  இமய மலையின் உச்சத்தில் கொடி நாட்டிக்கிட்டு  இருக்கு.
 குக்கருக்குள் எட்டி பாத்தேன்.  பிரியாணியை,  என்றிலிருந்து இப்படி களி மாதிரி கிண்ட ஆரம்பிச்சாங்கன்னு  தெரியலையே?

"தினேஷ்,  பிரியாணி அரிசி  மாதிரியே தெரியலையே?"
"சித்ரா, என் ரூம் மேட் கிட்டே கேட்டேன். நாம வெறும் பச்சரிசி மட்டும் தான் வாங்குனோம். பிரியாணி அரிசி இல்லைன்னு சொல்லிட்டான். ஆறு அரை மணிக்கு மேல,  இந்தியன் ஸ்டோர்ஸ், அவ்வளவு தூரம் எங்கே போறது? அதான்."

சித்ரா:       "பிரியாணி மசாலா அரைச்சி போட்டீங்களா, இல்ல ரெடிமேட் மிக்ஸ் ஆ?"
தினேஷ்:    " பிரியாணி மசாலா அரைச்சி போட என்ன வேணும்னு யாருக்கு தெரியும்? ரெடி மேட் மிக்ஸ் இருக்குனு தான்   ஆரம்பிச்சேன்.  எல்லாம் அடுப்புல வச்சுக்கிட்டு தேடி பாத்தா, இல்ல."
                   "அப்புறம், என்ன மசாலா போட்டீங்க?"
                    " பாட்டிலில் மஞ்சளா ஒரு ஒரு பொடி இருந்தது."
சுதாகர்:        "டேய், அது மஞ்சள் தூள் டா."
தினேஷ்:       "அது கறி மசால் இல்லையா? சித்ரா, அப்போ மசாலா ஏதும் போடல."

சித்ரா:         " நெய் சாதம் மாதிரி பண்ணி இருக்கலாம்ல."
தினேஷ்:      "நெய் வாங்குறது இல்ல. பட்டர் ஸ்டிக்ஸ் தான்."
சித்ரா:        "அதை உருக்கி போட்டுற வேண்டியதுதானே."
ஸ்ரீநாத்:       "சித்ரா,  மத்தியானம் உருளை கிழங்கு வச்சு என்னமோ பண்றேன்னு,   இருந்த ரெண்டு ஸ்டிக் பட்டர் ஐயும் பாத்திரத்துல போட்டு உருளை கிழங்கை அதில் சறுக்கி விளையாட விட்டு ரோஸ்ட் பண்ணி வச்சான்.  உருளை வறுவல்னு நினைச்சா,  நெய் வறுவலில்,  கொஞ்சம் உருளை இருந்தது.   அப்புறம், பிரியாணிக்கு குக்கர் அடுப்புல வச்ச பிறகு, எண்ணெய் ஊத்தி அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கலாம்னு சொல்லிட்டான்."

மது:          "டேய்,  எல்லாம் சரி. சிக்கன் பீஸ் எங்கேடா?"
தினேஷ்:    "நம்ம சுதாகர் கிட்டே சொல்லி நேத்தே சிக்கன் வாங்கி fridge இல் வச்சிடுனு சொன்னேன்."
சித்ரா:         "அப்புறம்?"
தினேஷ்:      "வாங்கிட்டு வந்தவன், fridge இல் வைக்காமல்,  மறந்து போய் கார்லேயே வச்சுட்டான். சம்மர் ஹீட்.  இந்த வெயிலில், நேத்து மதியத்துல இருந்து கார்லேயே இருந்த சிக்கன், இன்னைக்கு சாயந்திரம் போய் எடுத்து பாத்தா, நாத்தம் தாங்கலை. குப்பையில் போட்டுட்டோம். அதுக்குள்ள கடுகு வெடிச்சிட்டு. எல்லோரும், பசியோட வெயிட் பண்ணுவீங்க. இனிமே கடையிலே போய் வாங்கிக்கிட்டு வந்து வச்சா நேரம் ஆயிடுமேன்னு , சிக்கன் போடல."

சித்ரா:        "எப்படி, தினேஷ்?  அப்புறமும் சிக்கன் பிரியாணினு  சொல்லி குக்கர் திறந்து வச்சீங்க?"
தினேஷ்:       "போன வாட்டி பண்ணேன், சித்ரா. நல்லா வந்தது.
சித்ரா:          "நான் நம்பிட்டேன்."
தினேஷ்:        "இந்த வாட்டிதான்  சொதப்பிடுச்சு."
சாலமன்:       "சொதப்பல் என்பது ஒரு சாதாரண வார்த்தைனு நினைச்சேன்." 
மது:              "டேய் மாம்ஸ், உன் தைரியத்தை நான் பாராட்டுறேன் டா. வெறும் மஞ்சள் தூள் போட்ட பச்சரிசி கஞ்சியை குக்கரில் செஞ்சி எடுத்துட்டு வந்து, சிக்கன் பிரியாணி சாப்பிட வந்துரு மாம்ஸ் னு கூப்பிட்ட  பாரு. எப்படி டா? உனக்கு மனசாட்சியே கிடையாதா?"
சித்ரா:         " நீங்க சமைக்க ஆசைப்பட்ட ஐட்டம் பெயரையே,  சமைச்சதுக்கும் வைக்கணும்னு கட்டாயம் இல்ல.    அடுத்த வாட்டி,  சமைச்சிடுங்க. நாங்க வந்து பேர் வச்சுக்குறோம்."

தினேஷ், "I am your best friend, yaar" என்று சொல்வது கேட்கிறது.

எங்கள் நட்பு இரும்பு சங்கிலியால்  பிணைக்கப் பட்டது.  இன்றும், தினேஷ் எங்கள் நெருங்கிய நண்பர். அவருக்கு, இன்னும் நாங்கள் நெருங்கிய நண்பர்கள்.
தளபதி படத்தில்  "காட்டு குயிலு" பாடலில் வரும்:
"என் நண்பன் போட்ட சோறு,   நிதமும் தின்னேன் பாரு -
நட்பை கூட கற்பை போல எண்ணுவேன்."
எங்களுக்காக:
"என் நண்பன் போட்ட சோறு,  அதையும் தின்னோம் பாரு -
நட்பை கூட கற்பை போல எண்ணுவோம்." என்று பாட்டு பாடும் வானம்பாடி பறவைகள்,  நாங்கள்.

  தினேஷ், இப்பொழுது சென்னையில் வாசம். தினேஷின் அம்மா,  நாங்கள்  ஒவ்வொரு முறை சென்னை வரும் போதும், மட்டன் அல்லது சிக்கன்  பிரியாணி வாய்க்கு ருசியாக செய்து தந்து, பெற்ற மகனின் பிரியாணி கடனை அடைத்து கொண்டு இருக்கிறார்கள்.